2020 ਦੀ ਦਾਦਾ ਸਾਹਿਬ ਫਾਲਕੇ ਐਵਾਰਡ ਵਿਜੇਤਾ ਆਸ਼ਾ ਪਾਰੇਖ ਨੇ 69 ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਕਰੀਅਰ 'ਚ ਦੋ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀਆਂ ਕਣਕਾਂ ਦੇ ਓਹਲੇ ਅਤੇ ਲੰਬੜਦਾਰਨੀ ਸਮੇਤ ਕੀਤੀਆਂ ਲਗਭਗ 98 ਫਿਲਮਾਂ
- 22 ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਕਿਸੇ ਔਰਤ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਇਹ ਸਨਮਾਨ,
ਦੀਪਕ ਗਰਗ
ਕੋਟਕਪੂਰਾ 27 ਸਤੰਬਰ 2022 - ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਮਸ਼ਹੂਰ ਅਦਾਕਾਰਾ ਆਸ਼ਾ ਪਾਰੇਖ ਨੂੰ ਇਸ ਸਾਲ ਦਾਦਾ ਸਾਹਿਬ ਫਾਲਕੇ ਐਵਾਰਡ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਹ ਭਾਰਤੀ ਫਿਲਮ ਇੰਡਸਟਰੀ ਦਾ ਸਰਵਉੱਚ ਪੁਰਸਕਾਰ ਹੈ। ਇਹ ਐਵਾਰਡ ਅਦਾਕਾਰਾ ਨੂੰ ਫਿਲਮ ਇੰਡਸਟਰੀ 'ਚ ਪਾਏ ਯੋਗਦਾਨ ਲਈ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ਹਾਲ ਹੀ 'ਚ ANI ਨੇ ਟਵੀਟ ਕਰਕੇ ਇਸ ਦੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਟਵੀਟ 'ਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਇਸ ਸਾਲ ਦਿੱਗਜ ਅਦਾਕਾਰਾ ਆਸ਼ਾ ਪਾਰੇਖ ਨੂੰ ਦਾਦਾ ਸਾਹਿਬ ਫਾਲਕੇ ਪੁਰਸਕਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
79 ਸਾਲਾ ਆਸ਼ਾ ਪਾਰੇਖ ਨੂੰ ਇਹ ਸਨਮਾਨ 68ਵੇਂ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਫਿਲਮ ਪੁਰਸਕਾਰਾਂ 'ਚ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਪਿਛਲੀ ਵਾਰ ਇਹ ਪੁਰਸਕਾਰ 2019 ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦੱਖਣੀ ਸੁਪਰਸਟਾਰ ਰਜਨੀਕਾਂਤ ਨੂੰ ਦਾਦਾ ਸਾਹਿਬ ਫਾਲਕੇ ਪੁਰਸਕਾਰ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
22 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਕਿਸੇ ਔਰਤ ਨੂੰ ਦਾਦਾ ਸਾਹਿਬ ਫਾਲਕੇ ਐਵਾਰਡ ਮਿਲਿਆ
22 ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪਹਿਲਾ ਮੌਕਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਔਰਤ ਨੂੰ ਦਾਦਾ ਸਾਹਿਬ ਫਾਲਕੇ ਪੁਰਸਕਾਰ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਗਾਇਕਾ ਆਸ਼ਾ ਭੌਂਸਲੇ ਨੂੰ ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਇਹ ਪੁਰਸਕਾਰ ਸਾਲ 2000 ਵਿੱਚ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਸ਼ਾ ਪਾਰੇਖ ਇਸ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਮਹਿਲਾ ਹੈ।
ਆਸ਼ਾ ਪਾਰੇਖ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਸ਼ਾ ਭੌਂਸਲੇ, ਲਤਾ ਮੰਗੇਸ਼ਕਰ, ਦੁਰਗਾ ਖੋਟੇ, ਕੰਨਨ ਦੇਵੀ, ਰੂਬੀ ਮੇਅਰਸ, ਦੇਵਿਕਾ ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹ ਐਵਾਰਡ ਮਿਲ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਦੇਈਏ ਕਿ ਸਾਲ 1969 ਵਿੱਚ ਦੇਵਿਕਾ ਰਾਣੀ ਇਹ ਐਵਾਰਡ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਅਦਾਕਾਰਾ ਸੀ।
ਆਸ਼ਾ ਪਾਰੇਖ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰਿਕ ਜੀਵਨ
ਆਸ਼ਾ ਦਾ ਜਨਮ 2 ਅਕਤੂਬਰ 1942 ਨੂੰ ਮੁੰਬਈ, ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਦੀ ਇਕੱਲੌਤੀ ਸੰਤਾਨ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਕੋਈ ਭੈਣ-ਭਰਾ ਨਹੀਂ। ਆਪਣੀ 2017 ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਵਿੱਚ, ਆਸ਼ਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਾਂ ਸੁਧਾ ਪਾਰੇਖ ਦੇ ਦੋ ਗਰਭਪਾਤ ਹੋ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹ ਇੱਕਲੌਤੀ ਬੱਚੀ ਸੀ।
ਗੁਜਰਾਤੀ ਪਰਿਵਾਰ 'ਚ ਜਨਮੀ ਆਸ਼ਾ ਇਸ ਸਮੇਂ ਡਾਂਸ ਅਕੈਡਮੀ 'ਕਾਰਾ ਭਵਨ' ਚਲਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਹਸਪਤਾਲ 'ਬੀਸੀਜੇ ਹਸਪਤਾਲ ਅਤੇ ਆਸ਼ਾ ਪਾਰੇਖ ਰਿਸਰਚ ਸੈਂਟਰ' ਵੀ ਸਾਂਤਾ ਕਰੂਜ਼, ਮੁੰਬਈ ਵਿੱਚ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ।
10 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ 'ਚ ਐਕਟਿੰਗ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ
ਆਸ਼ਾ ਨੇ ਸਿਰਫ 10 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ 'ਚ ਆਪਣੇ ਐਕਟਿੰਗ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਵਿਜੇ ਭੱਟ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਸ਼ਾ ਨੂੰ ਸ਼੍ਰੀ ਚੈਤਨਯ ਮਹਾਪ੍ਰਭੂ (1954) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿੱਚ ਕਾਸਟ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹੀ ਆਸ਼ਾ ਨੂੰ ਰਾਜਿੰਦਰ ਕੁਮਾਰ ਤੁਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਗੂੰਜ ਉਠੀ ਸ਼ਹਿਨਾਈ (1959) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੀਰੋਇਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਹ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਸਨੂੰ ਬਰਖਾਸਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਸਟਾਰ ਮਟੀਰੀਅਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਲਗਭਗ ਤੁਰੰਤ ਹੀ, ਨਾਸਿਰ ਹੁਸੈਨ ਨੇ ਆਸ਼ਾ ਨੂੰ ਸ਼ੰਮੀ ਕਪੂਰ ਦੇ ਨਾਲ ਦਿਲ ਦੇਕੇ ਦੇਖੋ (1959) ਵਿੱਚ ਕਾਸਟ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਸ਼ਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਟਾਰ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਭੱਟ ਨੇ ਆਪਣੀ ਫਿਲਮ ਵਿੱਚ ਆਸ਼ਾ ਦੀ ਥਾਂ ਲੈਣ ਲਈ ਅਭਿਨੇਤਰੀ ਅਮੀਤਾ (ਜਿਸ ਨੇ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਫੀਸ ਅੱਧੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ) ਨੂੰ ਹਾਇਰ ਕੀਤਾ। ਵਿਅੰਗਾਤਮਕ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਉਸਨੇ ਉਦੋਂ ਹੀ ਨਾਸਿਰ ਹੁਸੈਨ ਦੀ ਹਿੱਟ ਫਿਲਮ ਤੁਮਸਾ ਨਹੀਂ ਦੇਖਾ (1957) ਵਿੱਚ ਸ਼ੰਮੀ ਕਪੂਰ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਪਰ ਨਾਸਿਰ ਹੁਸੈਨ ਅਮੀਤਾ ਨਾਲ ਦੁਬਾਰਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸੀ, ਉਹ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਦੇ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੀਰੋਇਨ ਦੇ ਸੰਕਲਪ ਦੇ ਅਨੁਕੂਲ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਸ਼ਾ ਨਾਲ ਦੂਜੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਦਾ ਸਿਤਾਰਾ ਚੜ੍ਹਦਾ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਅਮੀਤਾ ਦਾ ਸਿਤਾਰਾ ਮੱਧਮ ਪੈ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਕਰੀਅਰ 1968 ਵਿੱਚ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ। ਆਸ਼ਾ ਨੂੰ ਘਰਾਣਾ (1961) ਵਿੱਚ ਰਾਜਿੰਦਰ ਕੁਮਾਰ ਤੁਲੀ ਨਾਲ ਦੁਬਾਰਾ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ, ਜੋ ਇੱਕ ਸੁਪਰ ਹਿੱਟ ਫਿਲਮ ਸਾਬਿਤ ਹੋ ਗਈ। ਸਵ. ਰਾਜਿੰਦਰ ਕੁਮਾਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉਸਨੂੰ "ਭਾਗਿਆਲਕਸ਼ਮੀ" (ਭਾਵ "ਸਦਾ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੀ") ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕਰਦੇ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਸ਼ਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਫਲਾਪ ਹੀਰੋਇਨ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਸਕ੍ਰੀਨ ਆਈਕਨ ਤੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਿਆ। ਉਸਨੇ 1952 ਵਿੱਚ ਰਿਲੀਜ਼ ਹੋਈ ਫਿਲਮ ‘ਆਸਮਾਨ’ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਾਲ ਕਲਾਕਾਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਬਿਮਲ ਰਾਏ ਦੀ ਫਿਲਮ 'ਬਾਪ ਬੇਟੀ' (1954) ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਇਸਦੀ ਅਸਫਲਤਾ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੰਨਾ ਨਿਰਾਸ਼ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ।
ਆਸ਼ਾ ਨੇ ਕਦੇ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ,
ਆਸ਼ਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਪਹੁੰਚ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋਣ ਦੀ ਸਾਖ ਕਾਰਣ ਸ਼ਾਇਦ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਲਈ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਮੰਗਣ ਤੋਂ ਝਿਜਕ ਕੀਤੀ। 1970 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ, ਆਸ਼ਾ ਨੇ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਆਦਮੀ ਨਾਲ ਲਗਭਗ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇੱਕ ਅਮਰੀਕੀ ਪ੍ਰੇਮਿਕਾ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਛੱਡਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਆਸ਼ਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਛੋਟੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਜੋਤਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਕੁੰਡਲੀ ਦਿਖਾਉਂਦੀ ਸੀ, ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਹੀ ਗੱਲ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਸਦਾ ਕਦੇ ਵਿਆਹ ਹੋਇਆ, ਤਾਂ ਇਹ ਸਫਲ ਵਿਆਹ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਆਸ਼ਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੂਰਵ-ਅਨੁਮਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ, ਪਰ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਗੱਲ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸਿੰਗਲ ਰਹਿਣ ਵਿੱਚ "ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੀ ਕੁਝ ਝਲਕ" ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ।
ਆਸ਼ਾ ਪਾਰੇਖ ਦਾ ਫ਼ਿਲਮੀ ਸਫ਼ਰ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਰਿਹਾ?
ਨਿਰਮਾਤਾ-ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ-ਲੇਖਕ ਨਾਸਿਰ ਹੁਸੈਨ ਨੇ ਆਸ਼ਾ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਪਾਇਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸੱਤ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਨਾਇਕਾ ਵਜੋਂ ਕਾਸਟ ਕੀਤਾ: ਦਿਲ ਦੇਕੇ ਦੇਖੋ (1959), ਜਬ ਪਿਆਰ ਕਿਸਸੇ ਹੋਤਾ ਹੈ (1961), ਫਿਰ ਵਹੀ ਦਿਲ ਲਿਆ ਹੂੰ (1963), ਤੀਸਰੀ। ਮੰਜ਼ਿਲ (1966), ਬਹਾਰੋਂ ਕੇ ਸਪਨੇ (1967), ਪਿਆਰ ਕਾ ਮੌਸਮ (1969), ਅਤੇ ਕਾਰਵਾਂ (1971)। ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਹੀ ਬਾਕਸ ਆਫਿਸ 'ਤੇ ਸਫਲ ਰਹੀਆਂ। ਆਸ਼ਾ ਪਾਰੇਖ ਨੇ ਦੋ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਕਣਕਾਂ ਦੇ ਓਹਲੇ ਅਤੇ ਲੰਬੜਦਾਰਨੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅਭਿਨੇ ਕੀਤਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਆਸ਼ਾ ਪਾਰੇਖ ਦਾ ਰੋਲ ਕੈਮਿਓ ਵਰਗਾ ਸੀ। ਇਹ ਦੋਨੇ ਹੀ ਫਿਲਮਾਂ ਸੁਪਰ ਹਿੱਟ ਸਾਬਿਤ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਆਸ਼ਾ ਦੀਆਂ ਨਿੱਜੀ ਮਨਪਸੰਦ ਫਿਲਮਾਂ ਚ' ਦੋ ਬਦਨ (1966), ਚਿਰਾਗ (1969), ਕਟੀ ਪਤੰਗ (1970), ਪਗਲਾ ਕਹੀਂ ਕਾ (1970) ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੁਲਸੀ ਤੇਰੇ ਆਂਗਨ ਕੀ (1978) ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦੀ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਦੋਹਰੀ ਭੂਮਿਕਾ ਰਾਖੀ ਔਰ ਹੱਥਕੜੀ (1972) ਵਿੱਚ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੇ ਮਾਂ ਅਤੇ ਧੀ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ।
ਆਸ਼ਾ ਨੇ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਸੀਰੀਅਲਾਂ ਦੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਨ ਦੇ ਆਪਣੇ ਜਨੂੰਨ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਕੇਂਦਰਤ ਕਰਨ ਲਈ 1995 ਵਿੱਚ ਅਦਾਕਾਰੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਉਸਨੇ ਕਈ ਸੀਰੀਅਲਾਂ ਲਈ ਕੰਮ ਕੀਤੇ ਸਨ।
ਆਸ਼ਾ ਪਾਰੇਖ 1994-2000 ਤੱਕ ਸਿਨੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੀ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਸਮਾਂ ਲੈਣ ਵਾਲਾ, ਮੁਸ਼ਕਲ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ "ਸ਼ੁਕਰ ਰਹਿਤ ਨੌਕਰੀ" ਸੀ।
ਮੁੰਬਈ ਦੇ ਆਸ਼ਾ ਪਾਰੇਖ ਹਸਪਤਾਲ ਦਾ ਨਾਮ ਉਸਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਾਨਵਤਾਵਾਦੀ ਯੋਗਦਾਨਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
ਆਸ਼ਾ ਪਾਰੇਖ ਸਿਨੇ ਆਰਟਿਸਟਸ ਵੈਲਫੇਅਰ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਟਰੱਸਟ (ਸੀਆਈਐਨਟੀਏ) ਦੀ ਖਜ਼ਾਨਚੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਮਾੜੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਫਿਲਮ ਅਤੇ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦਾ ਘਰ ਹੈ। ਉਹ ਸਿਨੇ ਆਰਟਿਸਟਸ ਵੈਲਫੇਅਰ ਫੰਡ ਆਫ ਇੰਡੀਆ ਦੀ ਟਰੱਸਟੀ ਵੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸਹਾਇਤਾ ਦੀ ਲੋੜ ਵਾਲੇ ਸਿਨੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦੀ ਭਲਾਈ ਲਈ ਫਿਲਮ ਗਾਂਧੀ (1982) ਦੀ ਕਮਾਈ ਤੋਂ ਨੈਸ਼ਨਲ ਫਿਲਮ ਡਿਵੈਲਪਮੈਂਟ ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਗਈ ਟਰੱਸਟ ਹੈ।
1990 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਗੁਜਰਾਤੀ ਸੀਰੀਅਲ "ਜਯੋਤੀ" ਨਾਲ ਇੱਕ ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਵਜੋਂ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਫਲ ਕਰੀਅਰ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਉਸਦੀ ਪ੍ਰੋਡਕਸ਼ਨ ਕੰਪਨੀ, "ਆਕ੍ਰਿਤੀ" ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ ਸੀਰੀਅਲ "ਪਲਾਸ਼ ਕੇ ਫੂਲ", "ਬਾਜੇ ਪਾਇਲ", "ਕੋਰਾ ਕਾਗਜ਼" ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਾਮੇਡੀ "ਦਾਲ ਵਿੱਚ ਕਾਲਾ" ਲੈ ਕੇ ਆ ਚੁੱਕੀ ਹੈ।
ਲਾਈਫ ਟਾਈਮ ਅਚੀਵਮੈਂਟ ਅਤੇ ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ ਅਵਾਰਡ
ਆਸ਼ਾ ਪਾਰੇਖ ਨੇ ਲਗਭਗ 98 ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਹ ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਸਾਲ 1999 'ਚ ਫਿਲਮ 'ਸਰ ਆਂਖੋਂ ਪਰ' 'ਚ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਸੀ। ਆਸ਼ਾ ਨੂੰ 11 ਵਾਰ ਲਾਈਫਟਾਈਮ ਅਚੀਵਮੈਂਟ ਐਵਾਰਡ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ 1992 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਵੱਕਾਰੀ ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।