ਰਾਜਸਥਾਨ ਦਾ ਰਹੱਸਮਈ ਪਿੰਡ, ਜਿੱਥੋਂ ਇੱਕੋ ਰਾਤ ਵਿੱਚ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕ ਹੋ ਗਏ ਗਾਇਬ
ਤਾਂਤਰਿਕ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਕਾਰਨ ਰਾਤੋ-ਰਾਤ ਖੰਡਰ ਬਣਿਆ ਇਹ ਪਿੰਡ, ਹੁਣ ਦੇਖਣ ਤੋਂ ਵੀ ਡਰਦੇ ਹਨ ਲੋਕ, ਦੇਖੋ ਵਾਇਰਲ ਵੀਡੀਓ
ਦੀਪਕ ਗਰਗ
ਜੈਸਲਮੇਰ 21 ਮਈ 2024 : ਕੁਝ ਰਹੱਸ ਅਜਿਹੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਜਿੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੱਲ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੋਗੇ, ਓਨਾ ਹੀ ਉਹ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਹੋ ਜਾਣਗੇ। ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਇੱਕ ਰਾਜ ਰਾਜਸਥਾਨ ਦੇ ਜੈਸਲਮੇਰ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਕੁਲਧਾਰਾ ਵਿੱਚ ਵੀ ਦਫ਼ਨ ਹੈ। ਇਹ ਪਿੰਡ ਪਿਛਲੇ 170 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਉਜਾੜ ਪਿਆ ਹੈ। ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਪਿੰਡ ਜੋ ਰਾਤੋ-ਰਾਤ ਉਜਾੜ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਲੋਕ ਅੱਜ ਤੱਕ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਸਕੇ ਕਿ ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੇ ਉਜਾੜ ਹੋਣ ਦਾ ਰਾਜ਼ ਕੀ ਸੀ। ਰਾਜਸਥਾਨ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਸੁੱਬਾ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਕਈ ਰਾਜ਼ ਅਤੇ ਕਹਾਣੀਆਂ ਹਰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਛੁਪੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਖਾਸ ਬਣਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਸੁੱਬਾ ਜੋ ਰਾਜਿਆਂ-ਮਹਾਰਾਜਿਆਂ ਲਈ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸੀ, ਕਈ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਡਰਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਇੱਥੇ ਭਾਰਤ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਭਿਆਨਕ ਕਿਲ੍ਹਾ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਭਾਨਗੜ੍ਹ ਕਿਲ੍ਹਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਸਿਰਫ਼ ਭਾਨਗੜ੍ਹ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਭੂਤ-ਪ੍ਰੇਤ ਪਿੰਡ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਤਾਂ ਕੀ ਲੋਕ ਦਿਨ ਵੇਲੇ ਵੀ ਜਾਣ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਕਾਫੀ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਹੈ। ਇਸ ਪਿੰਡ ਦਾ ਨਾਂ ਕੁਲਧਰਾ ਹੈ
ਕੁਲਧਰਾ ਪਿੰਡ ਦੇ ਉਜਾੜੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਰਹੱਸ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਕੁਲਧਰਾ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਲਗਭਗ 200 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕੁਲਧਰਾ ਇੱਕ ਖੰਡਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਸਗੋਂ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਦੇ 84 ਪਿੰਡ ਪਾਲੀਵਾਲ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾਂ ਨੇ ਵਸਾਏ ਸਨ। ਪਰ ਫਿਰ ਕੁਲਧਰਾ ਕਿਸੇ ਦੀ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਹੇਠ ਆ ਗਿਆ, ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ ਸਲੀਮ ਸਿੰਘ, ਰਿਆਸਤ ਦਾ ਦੀਵਾਨ। ਅਯਾਸ਼ ਦੀਵਾਨ ਸਲੀਮ ਸਿੰਘ ਦੀ ਬੁਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਿੰਡ ਦੀ ਇੱਕ ਸੋਹਣੀ ਕੁੜੀ 'ਤੇ ਪੈ ਗਈ। ਦੀਵਾਨ ਉਸ ਕੁੜੀ ਲਈ ਇੰਨਾ ਪਾਗਲ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਦੇ ਲਈ ਉਸਨੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾਂ 'ਤੇ ਦਬਾਅ ਬਣਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਹੱਦ ਉਦੋਂ ਹੋ ਗਈ ਜਦੋਂ ਦੀਵਾਨ ਨੇ ਕੁੜੀ ਦੇ ਘਰ ਸੁਨੇਹਾ ਭੇਜਿਆ ਕਿ ਜੇਕਰ ਅਗਲੀ ਪੂਰਨਮਾਸ਼ੀ ਤੱਕ ਕੁੜੀ ਨਾ ਲੱਭੀ ਤਾਂ ਉਹ ਪਿੰਡ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਕੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਲੈ ਜਾਵੇਗਾ।
ਦੀਵਾਨ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਇਹ ਲੜਾਈ ਹੁਣ ਸਿਰਫ਼ ਕੁਆਰੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਦੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਵੈਮਾਣ ਬਾਰੇ ਵੀ ਸੀ। ਪਾਲੀਵਾਲ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਮੀਟਿੰਗ ਪਿੰਡ ਚੌਪਾਲ ਵਿਖੇ ਹੋਈ ਅਤੇ 5000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਨਮਾਨ ਲਈ ਰਿਆਸਤ ਛੱਡਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰੇ 84 ਪਿੰਡ ਵਾਸੀ ਇੱਕ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਫੈਸਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਪੰਚਾਇਤਾਂ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਕੁਝ ਵੀ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀਵਾਨ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਦੇਣਗੇ। ਅਗਲੀ ਸ਼ਾਮ ਕੁਲਧਰਾ ਇੰਨਾ ਉਜਾੜ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਪੰਛੀ ਵੀ ਪਿੰਡ ਦੀ ਹੱਦ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਵੜਦੇ ਸਨ। ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾਂ ਨੇ ਪਿੰਡ ਛੱਡਣ ਸਮੇਂ ਇਸ ਸਥਾਨ ਨੂੰ ਸਰਾਪ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸ ਦੇਈਏ ਕਿ ਬਦਲਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ 82 ਪਿੰਡਾਂ ਦਾ ਮੁੜ ਨਿਰਮਾਣ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਦੋ ਪਿੰਡ ਕੁਲਧਰਾ ਅਤੇ ਖਾਭਾ ਸਾਰੇ ਯਤਨਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਅੱਜ ਤੱਕ ਆਬਾਦ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕੇ ਹਨ। ਇਹ ਪਿੰਡ ਹੁਣ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਵਿਭਾਗ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਧੀਨ ਹੈ ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਦਿਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਸੈਲਾਨੀਆਂ ਲਈ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਆਵਾਸ ਹੈ। ਸੈਰ-ਸਪਾਟੇ ਦਾ ਸਥਾਨ ਬਣ ਚੁੱਕੇ ਕੁਲਧਰਾ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਵਾਲਿਆਂ ਅਨੁਸਾਰ ਅੱਜ ਵੀ ਇੱਥੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਪਾਲੀਵਾਲ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੋਈ ਉੱਥੇ ਘੁੰਮ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬਜ਼ਾਰ ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ, ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਚਹਿਲ-ਪਹਿਲ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਚੂੜੀਆਂ ਅਤੇ ਗਿੱਟਿਆਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ ਨੇ ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੀ ਹੱਦ ’ਤੇ ਗੇਟ ਬਣਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਦਿਨ ਵੇਲੇ ਸੈਲਾਨੀ ਇੱਥੇ ਘੁੰਮਣ ਲਈ ਆਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਰਾਤ ਵੇਲੇ ਕੋਈ ਵੀ ਇਸ ਗੇਟ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
https://youtu.be/L68Tprnp58M?si=-60G2qzbTFKiUHiR
ਕੁਲਧਰਾ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਮੰਦਰ ਹੈ ਜੋ ਅੱਜ ਵੀ ਸਰਾਪ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਪੌੜੀ ਵੀ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਸਰੋਤ ਸੀ। ਇੱਕ ਸ਼ਾਂਤ ਗਲਿਆਰੇ ਵੱਲ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਕੁਝ ਪੌੜੀਆਂ ਵੀ ਹਨ, ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਬਾਅਦ ਅਕਸਰ ਕੁਝ ਰੌਲਾ ਸੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਲੋਕ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਆਵਾਜ਼ 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਦਰਦ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਲੀਵਾਲ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਲੰਘੇ ਸਨ। ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਘਰ ਅਜਿਹੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਅਕਸਰ ਦਿਨ ਦੇ ਉਜਾਲੇ ਵਿੱਚ ਰਹੱਸਮਈ ਪਰਛਾਵੇਂ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਹਨ। ਸਭ ਕੁਝ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਵਾਂਗ ਜਾਪਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਸ਼ਾਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਕੁਲਧਰਾ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਰਹੱਸਮਈ ਸੰਸਾਰ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਰਾਤ ਨੂੰ ਇੱਥੇ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਵੀ ਹਾਦਸੇ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਮਈ 2013 ਵਿੱਚ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਪੈਰਾਨੋਰਮਲ ਸੋਸਾਇਟੀ ਦੀ ਟੀਮ ਨੇ ਭੂਤਾਂ ਬਾਰੇ ਖੋਜ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਲਧਰਾ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਰਾਤ ਕੱਟੀ। ਟੀਮ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ ਇੱਥੇ ਕੁਝ ਅਸਾਧਾਰਨ ਜ਼ਰੂਰ ਹੋਵੇਗਾ। ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਡਰੋਨ ਕੈਮਰਾ ਅਸਮਾਨ ਤੋਂ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਉਸ ਪੌੜੀ 'ਤੇ ਆਇਆ, ਕੈਮਰਾ ਹਵਾ ਵਿੱਚ ਗੋਤਾ ਮਾਰ ਕੇ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਡਿੱਗ ਗਿਆ। ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਉਸ ਕੈਮਰੇ ਨੂੰ ਮਨਜ਼ੂਰੀ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਕੁਲਧਰਾ ਤੋਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਪਰਿਵਾਰ ਪਰਵਾਸ ਕਰ ਗਏ, ਇਹ ਵੀ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਅੱਜ ਵੀ ਕੁਲਧਰਾ ਵਿੱਚ ਰਾਜਸਥਾਨੀ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਝਲਕ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਦੀ ਹੈ।
ਪੈਰਾਨੋਰਮਲ ਸੋਸਾਇਟੀ ਦੇ ਵਾਈਸ ਪ੍ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਟ ਅੰਸ਼ੁਲ ਸ਼ਰਮਾ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਘੋਸਟ ਬਾਕਸ ਨਾਂ ਦਾ ਯੰਤਰ ਹੈ। ਇਸ ਰਾਹੀਂ ਅਸੀਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀਆਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਦੇ ਹਾਂ। ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਕੁਲਧਰਾ ਵਿੱਚ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਕੁਝ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਸੁਣਾਈ ਦਿੱਤੀਆਂ ਅਤੇ ਕੁਝ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਵੀ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੇ। 4 ਮਈ 2013 (ਸ਼ਨੀਵਾਰ) ਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਕੁਲਧਰਾ ਗਈ ਟੀਮ ਨੂੰ ਵਾਹਨਾਂ 'ਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਮਿਲੇ। ਜਦੋਂ ਟੀਮ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਪਿੰਡ ਕੁਲਧਰਾ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਕੇ ਵਾਪਸ ਪਰਤੇ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਾਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਵਿੰਡਸ਼ੀਲਡਾਂ ’ਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਪੰਜੇ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਵੀ ਦੇਖੇ ਗਏ। (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕੁਲਧਾਰਾ ਗਈ ਟੀਮ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੇ ਮੀਡੀਆ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ) ਪਰ ਇਹ ਵੀ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਕੁਲਧਰਾ ਵਿੱਚ ਭੂਤਾਂ-ਪ੍ਰੇਤਾਂ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਭੁਲੇਖਾ ਹੈ।
ਇਤਿਹਾਸਕਾਰਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਪਾਲੀਵਾਲ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਆਪਣੀ ਦੌਲਤ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਭਾਰੀ ਮਾਤਰਾ ਵਿੱਚ ਸੋਨਾ, ਚਾਂਦੀ, ਹੀਰੇ ਅਤੇ ਜਵਾਹਰਾਤ ਹੁੰਦੇ ਸਨ, ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਹੇਠ ਦੱਬ ਦਿੰਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਵੀ ਇੱਥੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਖੁਦਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਉਮੀਦ ਨਾਲ ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਸੋਨਾ ਲੱਭ ਲੈਣ। ਅੱਜ ਵੀ ਇਹ ਪਿੰਡ ਇਧਰ-ਉਧਰ ਖਿੱਲਰਿਆ ਹੋਇਆ ਮਿਲਦਾ ਹੈ।
ਲਗਭਗ 12 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਜਿੰਦਲ ਸਟੀਲ ਦੇ ਜੇਐਸਡਬਲਯੂ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਨੇ ਸੀਐਸਆਰ ਦੇ ਤਹਿਤ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਸੈਰ-ਸਪਾਟਾ ਸਥਾਨ ਵਜੋਂ ਵਿਕਸਤ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ। ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਵਿਭਾਗ ਅਤੇ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਇੱਕ ਮੰਦਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਘਰ ਦਾ ਮੁਰੰਮਤ ਕਰਵਾਇਆ ਸੀ। ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਨੇ ਉੱਥੇ ਵਾਕਵੇਅ, ਮਿਊਜ਼ੀਅਮ, ਕੈਫੇਟੇਰੀਆ ਅਤੇ ਗਾਰਡ ਪੋਸਟ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਸਟੈਪਵੈਲ ਦਾ ਮੁਰੰਮਤ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਪਿੰਡ ਪਾਲੀਵਾਲ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾਂ ਦਾ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਵਿੱਚ ਪਟੀਸ਼ਨ ਦਾਇਰ ਕਰਕੇ ਇਸ ਦੇ ਅਸਲੀ ਸਰੂਪ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਨ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਸੋਵੀਨੀਅਰ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਨ ਦੀ ਮੰਗ ਵੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਡਰ ਸੀ ਕਿ ਉਥੇ ਸ਼ਰਾਬ ਅਤੇ ਮੀਟ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਅਦਾਲਤ ਨੇ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਪਿੰਡ ਦੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰ ਤੋਂ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਸੜਕ ਦੇ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ ਕੋਈ ਨਵੀਂ ਉਸਾਰੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ, ਉੱਥੇ ਕੋਈ ਵਪਾਰਕ ਗਤੀਵਿਧੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ। ਜੋ ਵੀ ਉਸਾਰੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ।
ਕੁਲਧਾਰਾ ਪਿੰਡ ਕਿਵੇਂ ਪਹੁੰਚਣਾ ਹੈ -
ਕੁਲਧਾਰਾ ਪਿੰਡ ਜੈਸਲਮੇਰ ਦੇ ਮੁੱਖ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਲਗਭਗ 18-20 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਯਾਤਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਜੈਸਲਮੇਰ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਕੈਬ ਲੈ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇਹ ਕੈਬ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਲਧਾਰਾ ਪਿੰਡ ਲੈ ਜਾਵੇਗੀ।
ਕੁਲਧਰਾ ਪਿੰਡ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮਾਂ ਅਤੇ ਟਿਕਟਾਂ
ਗਰਮੀਆਂ ਦੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਇਦ ਕੋਈ ਵੀ ਰਾਜਸਥਾਨ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਚਾਹੇਗਾ। ਅਜਿਹੇ 'ਚ ਅਕਤੂਬਰ ਤੋਂ ਮਾਰਚ ਤੱਕ ਇੱਥੇ ਆਉਣਾ ਬਿਹਤਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਤੁਸੀਂ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸਵੇਰੇ 8 ਵਜੇ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮ 6 ਵਜੇ ਤੱਕ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਜਗ੍ਹਾ ਨੂੰ ਭੂਤ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਥਾਨਕ ਲੋਕ ਸੂਰਜ ਡੁੱਬਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੇਟ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਕਾਰ ਰਾਹੀਂ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ ਤਾਂ ਕੁਲਧਾਰਾ ਪਿੰਡ ਦੀ ਐਂਟਰੀ ਫੀਸ 10 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਕਾਰ ਰਾਹੀਂ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ ਤਾਂ ਪਾਰਕਿੰਗ ਫੀਸ 50 ਰੁਪਏ ਹੈ।